Οι δυτικές κοινότητες της ευημερίας έχουν αντιστρέψει την εικόνα της επιφάνειας ακόμη και της ίδιας της Γης. Εκεί που κάποτε ο δρόμος χώριζε την βλάστηση, τώρα ό,τι ανθίζει βρίσκεται στις νησίδες και στα τούνελ (πράσινες γέφυρες) κατασκευασμένες κάτω από τους αυτοκινητόδρομους. Πράσινες γέφυρες για τα άγρια ζώα στο δρόμο τους από το σημείο Α στο Β: “Διασχίζοντας τον αυτοκινητόδρομο”, ως την τελευταία διέξοδο των ζώων για να αποφύγουν τις δολοφονικές δομές του άκρως βιομηχανοποιημένου πολιτισμού. Για τις πολλές χιλιάδες ανθρώπων που φεύγουν από τους πολέμους και τη μιζέρια της περιφέρειας προς τα λίγα κέντρα σχετικής ευημερίας, όμως, οι τελευταίοι δρόμοι τους είναι φραγμένοι. Με μια υπαρξιακή, λιτή χορευτική γλώσσα, ο ελληνικής καταγωγής χορογράφος και σχολικός παιδαγωγός Κοσμάς Κοσμόπουλος επιχειρεί το ακατόρθωτο: “Διασχίζοντας τον αυτοκινητόδρομο”. Η ελευθερία είναι πάντα η ελευθερία των άλλων – ίσως εκείνων που δεν έχουν εμπόδια στο δρόμο τους.